Ajax-Feyenoord

In de nacht van zaterdag 15 op zondag 16 oktober is in Brazilië de zomertijd voor 2011 ingegaan. De klok een uur vooruit. Dat betekent ´nog maar` vier uur tijdsverschil met Nederland. Dan kan ik een uurtje langer op bed blijven liggen op zondagochtend, in mijn woonplaats Goiãnia in het centrale westen van Brazilië. Of dat een zegen is, ach. Mijn lief is er in ieder geval blij mee. Het is ook wat, vijf uur tijdsverschil. Speelt mijn cluppie Feyenoord op zondagmiddag in Nederland om half een, wat een absurd tijdstip toch, dan gaat de wekker in Goiãnia om zeven uur. Een half uurtje later begint voor mij de wedstrijd, die ik goed kan volgen op mijn laptop via een streamer. Met perfect Engels commentaar.
Het is nu vrijdagochtend half elf precies als ik deze woorden aan deze blog toevertrouw. Minder dan 48 uur en in die verschrikkelijke ArenA in Amsterdam begint de zoveelste voetbalklassieker Ajax-Feyenoord. Voor de competitie wel te verstaan. Van de circa zeshonderd wedstrijden van Feyenoord die ik in pakweg 23 seizoenen in binnen- en buitenland heb gevolgd, is uit tegen Ajax altijd een gang naar Canossa geweest. Een drama. Een week ervoor uiterst gespannen naar die wedstrijd toeleven, in de hoop een keer te winnen, tegen beter weten in, om na het eindsignaal nog chagrijniger en nog meer gespannen zo snel mogelijk Amsterdam te verlaten. Wederom verlies. In de oude Meer, in het Olympisch Stadion, in de ArenA, overal heb ik Feyenoord zien verliezen van die vermaledijde thuisclub. Geen lichtpuntjes? Jawel. Zondag 1 mei 1983 in het Olympisch Stadion, met die verschrikkelijke sintelbaan (foto rechts), een 3-3-gelijkspel. Wereldwedstrijd, in de stromende regen. Ik merkte niet eens dat ik nat werd. De laatste Ajax-Feyenoord waar ik bij was voordat ik naar Brazilië emigreerde, was op zondag 5 april 1998. We wonnen zowaar met 1-0 in de ArenA. Terug in Rotterdam: groot feest.
Goeie ouwe tijden. Nu woon ik al jaren in Brazilië, op ruim 11.000 kilometer van De Kuip, de Maas, Rotterdam-Zuid. Maar Feyenoord blijf ik trouw, noodgedwongen op afstand. Het is niet makkelijk om Feyenoordsupporter te zijn. Daar weten de Feyenoordsupporters alles van. In Brazilië is mijn cluppie niet bekend, niet bemind. Dat kan er nog wel bij. Als ik met een oud Feyenoordshirt en broekje door de straten fiets in Goiãnia, ermee op een terrasje ga zitten, zal niemand een sein van herkenning geven. En dat in een land waar voetbal niet eens echt overdreven van levensbelang is. PSV ja, die club van de Brazilianen Ronaldo en Romário, en Ajax van Cruijff en Van Basten. Feyenoord met Van Hanegem, Wimpie Jansen? Nee. (Op de foto links Jansen in duel met Cruijff, uit de oude doos).
Mensen, waar maak ik me toch druk over. Feyenoordshirt en -broekje zijn schoon. Grote meegenomen Feyenoordvlag van mijn laatste landskampioenschap in 1999 hangt over de bank. We gaan er voor, natuurlijk. Dat moet, dat is het stromende rood-witte bloed. Lief wordt zeker gewaarschuwd. De regels zijn als volgt. Bij verlies geen gezelligheid, geen geknuffel. Niets vragen over de wedstrijd, de afloop, het scoreverloop. En laat die rijst in de verpakking. Bij winst of gelijkspel mag alles. Zo simpel liggen de zaken.
De wedstrijd begint hier om half negen ´s ochtends, plaatselijke tijd. Het laatste fluitsignaal klinkt dus om kwart over tien. Kan een hele dag feest worden. En zondag is al de leukste dag van de week in Brazilië. Nu naar de super om de hoek. Daar zijn de blikken bier vandaag in de aanbieding. Brahma, heerlijk Braziliaans merk. Lekker koud zetten, bovenin de ijskast. De wekker hoef ik zaterdagavond zeker niet te zetten. Voor deze wedstrijd heb ik me nooit verslapen. In Nederland en in Brazilië, zomertijd of geen zomertijd.

Naschrift op zondagochtend half elf, plaatselijke tijd in Goiãnia. Het is 1-1 geworden. Niets om over te klagen. Geweldig resultaat voor de jonge jongens uit Rotterdam. Via streamer gekeken en via Facebook veelvuldig chatcontact met vriend en medesupporter Paul Bode, die in Panama woont. Die arme ziel moest drie uur vroeger op dan ik, kwart over vijf ´in de nacht`. De regen hier is opgehouden, een mager zonnetje verwarmt Goiãnia. De douche maar eens opzoeken en daarna in Feyenoordkledij een mager biertje drinken, ergens buiten op straat. Of die Feyenoordvlag met me meegaat? Wat dacht je dan?