Dag van het Kind

Het is woensdag 12 oktober 2011. Op Braziliaanse kalenders wordt die dag niet in de gebruikelijke zwarte kleur, maar in het rood aangegeven. Dat betekent een (nationale) feestdag. Buurtsupers blijven slechts tot een uur ´s middags open, gemeentelijke loketten zijn gesloten. Het is de Dag van het Kind. En kinderen in Brazilië staan op een voetstuk. Aandacht én aandacht. Speelgoedwinkels doen enorm goede zaken. Die blijven deze woensdag bijna de hele dag open. Want veel mama´s en papa´s moeten hard werken voor de kost en zien geen kans een presentje te kopen vóór de feestdag. Dat moet noodgedwongen op de Dag van het Kind zelf.
Het levert prachtige Braziliaanse televisie op. Reportage over een uitpuilende grote speelgoedwinkel met twee verdiepingen in São Paulo. Totale chaos. Ouders zeulen met kinderen door een verstopte winkel. Niemand kan geen kant meer op, zo lijkt het. Een meisje van zo´n acht jaar trekt mama en papa mee naar een hoek waar allerlei poppen wachten op kopers. ´´Die wil ik hebben``, zegt ze, ook voor de televisiecamera. Mama en papa moeten over andere mama´s en papa´s en andere kinderen heen klauteren om bij hun dochtertje en de gewenste pop te komen.
Niemand met een geïrriteerd gezicht, iedereen lacht, niemand klaagt. Bedenk wel, in Brazilië is het volstrekt normaal om ´ineens` van gedachten en wensen te veranderen. Wil je een auto? Hier heb je een dinky toy. Klaar. Niks daarvan. Kijk daar, die videogame heb ik nog niet. Ruilen! Of nee, zal ik toch maar voor die voetbalschoenen gaan? Kinderen weten zich geen raad in luilekkerland. En hun ouders? Die leggen een eindeloos geduld aan de dag.
Winkeliers op hun beurt wrijven zich in de handen. Ze zouden in het hele land bijna acht procent meer omzetten dan de vorige Dag van het Kind. ´´Dat gaat door tot en met Kerstmis``, verwachten ze. Daarbij merken de winkeliers op dat de al weken durende staking van bankpersoneel in het hele land wel roet in het eten gooit. Banken zijn dicht, mensen kunnen niet bij hun geld. Volgens onderzoek zou bijna tachtig procent van de ouders een cadeautje voor hun kroost kopen. Weer voor een televisiecamera zegt een jonge vader, die werkt in de bouw, in weer een propvolle winkel: ´´Veel geld heb ik niet, maar ik ga zeker wat kopen voor de kinderen. Mijn vader gaf nooit presentjes. Hij verdiende niet genoeg. Ik herinner me goed al mijn vriendjes die wél cadeaus kregen en wat ik daarbij voelde.``
Een type Braziliaanse consumentenbond wijst mama´s en papa´s er op goed uit de doppen te kijken. Want prijzen van dezelfde merkartikelen kunnen nogal variëren van winkel tot winkel. Soms tot tachtig procent. Vergelijk eerst, is de raad. En let daarbij op aanwezigheid van etiketten met officiële zegels. Is het speelgoed veilig voor het kind, staat er een leeftijd op. Geen overbodige opmerking. Speciale controleurs nemen ieder jaar weer duizenden verpakte speelgoedartikelen in beslag. Op die artikelen een vals etiket of helemaal geen. Zonder ook maar één aanduiding over uit welk materiaal het artikel bestaat en of het bijvoorbeeld niet gevaarlijk is als het kind er in bijt. Sommige ouders zijn erg fanatiek en letten overal op, anderen halen de schouders op en kopen op goed geluk.
Het allerbelangrijkste blijven de blijde gezichtjes van de kinderen. Die glimmen van genot en dat staat voorop. Geen twijfel mogelijk, het is feest. In vele steden verzorgen gemeentebesturen speciale kinderkermissen. Met trampolines, gratis suikerspinnen en optredende clowns. Het kan allemaal niet op. Televisiejournaals maken de hele dag alsmaar durende en vervelende reportages van springende en lachende kinderen. Die overweldigende vrolijkheid krijgt een forse domper na het volgende politiebericht. Een nieuwslezer leest monotoon voor: De politie vindt woensdagochtend zeer vroeg na een anonieme tip in een zilveren Escort (foto links) een dode jonge vrouw met achterin twee ongedeerde slapende kinderen. De wagen staat onder een boom in de berm van de GO-070, de weg die de plaatsen Goiânia en Goianirais met elkaar verbindt, in het centrale westen van Brazilië. De vrouw blijkt de achttienjarige Jaqueline Moraes da Cruz te zijn. Ze moet al meer dan acht uur dood zijn wanneer de politie haar vindt. De twee kinderen zijn ruim twee jaar en acht maanden oud. Gruwelijk detail op een politiefoto: een zuignap van een van de kinderen ligt in gestold bloed van mams.
Met twee schoten wordt de jonge vrouw om het leven gebracht. De bestuurder is spoorloos. De linkerportier van de auto staat wagenwijd open. In eerste instantie verdenkt de politie die bestuurder van de moord. Hij zou de echtgenoot van de dode vrouw zijn. Beide kinderen worden na bezoek aan een ziekenhuis naar een opvangcentrum gebracht. Daar spreekt een kinderpsycholoog met de oudste. Die heeft het telkens over ´´ze sloegen mama en namen papa mee.`` De politie denkt nu aan een afrekening in het drugscircuit. De vader van de vermoorde vrouw laat namelijk weten dat zijn schoonzoon zijn baan als metselaar heeft opgegeven om zich bezig te houden met de verkoop van drugs. Einde bericht. Het is de Dag van het Kind in Brazilië, deze 12de oktober. Een feestdag. Op kalenders rood gekleurd.