zondag 13 juni 2010

WK 2010 3 (31)

Het WK in Zuid-Afrika gaat nu pas echt beginnen. Althans voor iedere Nederlander en Braziliaan die het eigen elftal een warm hart toedraagt. In een groot deel van Brazilië wordt Nederland-Denemarken op de maandagochtend om half negen in de ochtend live uitgezonden. In andere delen van het immense land kan dat één of twee uur schelen. Maar weinigen zullen Oranje live volgen. Ze zijn hard aan het werk en zo niet, dan zijn ze louter gefixeerd op ´De Selectie`, zoals het nationale elftal wordt genoemd. Die speelt dinsdagmiddag, Braziliaanse tijd, de eerste wedstrijd in groep G tegen Noord-Korea, een nog grote onbekende.
Dagelijks televisiereportages en berichten in de geschreven pers over die Selectie moeten de chauvinistische Brazilianen door de eerste dagen van het WK heenslepen. Reportages over niks, berichten over niks. Doelman Julio Cesar herstelt voorbeeldig, hij traint weer hard mee. Iedere dag opnieuw beelden. Voetballers zeggen voor camera´s dat Brazilië zich geen zorgen hoeft te maken, de sfeer in het trainingskamp is voorbeeldig. ´´Nee, we lachen ook. Brazilië is toch het land van het feest? We ontspannen en werken hard aan wat beter kan.`` De mensen opnieuw gekluisterd aan de buis. Ook voor die prietpraat, want tja, het is Brazilië.
Televisiecommentatoren laten geen gelegenheid voorbijgaan om tijdens wedstrijden in aanloop naar Brazilië-Noord-Korea een link te leggen naar het eigen land. ´´Weet je, Giovanni dos Santos van Mexico heeft een Braziliaanse vader. Je kunt het goed aan hem zien, hij speelt met een Braziliaanse inslag.`` De Braziliaanse scheidsrechter Simon fluit Engeland-Amerika. ´´Nog één gele kaart en hij zit op zijn gemiddelde van vijf en een beetje per wedstrijd. Dat is veel, daarom is hij niet zo geliefd bij spelers. Het is zijn honderdste officiële internationale wedstrijd, gefeliciteerd, hij doet het goed.``
Brazilianen hebben iets met het Nederlands elftal. De bekende Braziliaanse sportjournalist Paulo Vinicius Coelho heeft een grappig boekje geschreven over de vijftig meest markante wedstrijden van de WK´s tot en met 2002. Vijf keer komt Oranje aan bod: tegen Uruguay in 1974 (2-0 winst), Argentinïe in 1978 (3-1 verlies in finale na verlenging), Brazilië in 1989 (1-1, 4-2 verlies na penalty´s), tegen Argentinë (2-1 winst) en Brazilië in 1994 (3-2 verlies). Laranja mecãnica wordt het Nederlands eftal genoemd, het mechanische oranje. Die bijnaam stamt uit de succesjaren van Oranje, alweer ruim drie decennia geleden. Cruijff en Rensenbrink worden nog steeds in één adem genoemd. Een confrontatie met Oranje op de WK zien de Brazilianen wel zitten, maar zo laat mogelijk. Het liefste pas in de halve finale of in de finale zelf.
Het is zondag nu, drie wedstrijden staan op het programma. Algerije, Slovenië, Servië, Ghana, Australië en Duitland gaan spelen. Geen grootse wedstrijden, op papier dan. Brazilië zal deze dag de televisie ongetwijfeld aan laten staan, maar zeker niet fanatiek alle drie de wedstrijden volgen. Zondag is familiedag en de zon schijnt volop, dus maar weer die barbecue aansteken en bier extra koud zetten.
De Braziliaanse voetballeggende Socrates denkt niet dat het eigen elftal potten gaat breken op het WK, laat hij weten voor de radio. Hij is zelfs bang dat de ploeg al in de groepsfase wordt uitgeschakeld. Hij vindt dat het Braziliaanse voetbal niet meer de glans van weleer heeft. Socrates is een geboren pessimist. Dat is het merendeel van de Brazilianen niet. Misschien met recht. De verdediging van Brazilië staat er, het middenveld is wellicht wat aan de matige kant, maar de voorhoede heeft wel degelijk nog die speelsheid. Let op Robinho.
Het elftal heeft weinig WK-ervaring, is jong, dat zijn feiten. Het hangt af van die eerste twee groepswedstijden, tegen Noord-Korea en Ivoorkust. Daarna wacht Portugal, maar dat is even niet van belang. Weet Brazilië die eerste twee wedstrijden met goed voetbal te winnen, dan groeit het vertrouwen en kan het ver komen in het toernooi.
Een Braziliaan is een gevoelsmens, een Braziliaanse profvoetballer dus ook.
De sfeer in het voetbalkamp is inderdaad uitstekend. Trainer Dunga houdt de mannen een beetje onder de duim en dat is nodig. Hij speelt de vaderfiguur en het gaat hem goed af. De Brazilianen wachten af, onrustig en ongeduldig.
Morgenochtend Oranje, dinsdagmiddag Brazilië. Nederlandse voetballiefhebbers die in Brazilië wonen, zetten ongetwijfeld alles op alles om zeker deze twee WK-wedstrijden via de televisie te volgen. Natuurlijk steunen ze het Nederlandse én het Braziliaanse elftal. Natuurlijk denken ze aan een wedstrijd tussen die twee. Dat kan op zijn vroegst in een kwartfinale, op 2 of 3 juli. Afwachten maar, geduldig en rustig.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten