Bruno (4) (67)

De rechtszittingen duren al bijna een maand. Eerst in de staat Rio de Janeiro, vervolgens in de staat Minas Gerais. De ex-Flamengokeeper Bruno Fernandes, diens vrouw, vrienden en familie komen voor rechters. Acht verdachten in totaal. Zij moeten zich verantwoorden voor medewerking aan ontvoering en verdwijning van Eliza Samudio, ex-minnares van de eens zo populaire doelman van de populairste Braziliaanse voetbalclub. Veel is voorafgegaan aan de rechtszittingen (lees Bruno in opspraak 1 tot en met 3, Het andere Brazilië, 39, 40 en 41). Eliza Samudio, of haar lichaam, is nog steeds spoorloos. Bijna niemand gelooft dat ze nog leeft.
In de eerste vijf dagen van het proces in Minas Gerais zal Bruno drie keer het bewustzijn verliezen. Dat gebeurt als hij in rechtszaal naar verklaringen van andere verdachten luistert.



Op een brancard, onder toeziende ogen van journalisten en camera´s, gaat hij de ambulance in. In zijn rode gevangenispakje. Het is een apart gezicht. De oorzaak van de aanvallen blijft een mysterie. Volgens artsen verkeert Bruno in een goede gezondheid. In de gevangenis in Contagem in de staat Minas Gerais, waar Bruno vanaf juli verblijft onder maximale bewaking, moet een zuster hem minstens vijf keer helpen. In de gevangenis in Bangú, in de staat Rio de Janeiro, waar Bruno bijna een maand verbleef voor zijn transfer naar Contagem, krijgt de verdachte het ook eens te kwaad. Uitgebreid medisch onderzoek is het gevolg. Hij krijgt pillen tegen depressie. Na het wegvallen tijdens de rechtzitting in Minas Gerais opnieuw naar het ziekenhuis. Uitslag onderzoek: niets alarmerends, geen enkel type van medicijnen in het lichaam.
Volgens advogaat Ércio Quaresma van Bruno lijdt zijn cliënt aan zware depressies. De 78-jarige Estela Santana Trigueiro, oma en tweede moeder van Bruno, beschuldigt de advocaat ervan medicijnen aan haar kleinzoon te geven zonder enkel voorschrift van een dokter. ´´Daarom voelt hij zich slecht. Bruno heeft geprobeerd om een andere advocaat te krijgen.``
Beste vriend Luiz Henrique Romão van de hoofdverdachte, die ook vast zit en volgens getuigenverklaringen Eliza Samudio vermoord moet hebben, doet er een schepje bovenop. Hij verklaart dat Bruno diverse keren geprobeerd heeft een einde aan het leven te maken in zijn cel in de Gevangenis Bangu 2. ´´Hij kan niet meer. Ik heb meerdere malen gezien dat hij probeerde zelfmoord te plegen``, zegt hij in een hoorzitting tegen rechter José Mattos Couto in de staat Rio de Janeiro. De pillen tegen depressie zouden in hoge dosis de dood veroorzaken, brengt advocaat Quaresma naar voren. ´´Ik ga een psychiatrisch onderzoek aanvragen.`` Ook zou Bruno een poging tot verhanging hebben gedaan, gebruikmakend van een koord dat om de gevangenislakens zit. Officiële instanties van het gevangeniswezen erkennen de depressie van de ex-keeper, maar ontkennen de zelfmoordpogingen.
Volgend hoofdstuk. Vanaf het eerste officiële verhoor houdt Bruno zijn mond dicht, beroept zich op het zwijgrecht. Dat doen zijn kameraden ook. Tot die gedenkwaardige dinsdag 26 oktober 2010. De ex-keeper en zijn beste vriend Luiz Henrique Romão, die volgens getuigenverklaringen Eliza om het leven zou hebben gebracht, zoeken contact met de pers. Ze beantwoorden vragen van journalisten gedurende weer een procesdag.
Bruno zegt dat Eliza in São Paulo verblijft. De Braziliaanse metropool heeft zo´n beetje net zoveel inwoners als heel Nederland. ´´Ik zou haar nooit doden, ik heb twee kinderen om groot te brengen. De laatste keer dat ik haar zag, zei ze dat ze naar São Paulo zou gaan. Ik weet niet meer wat ik meer over haar moet zeggen.``
Bruno hoopt op een terugkeer naar het profvoetbal. Tranen vloeien rijkelijk. ´´Ik heb pijn.`` Hij vraagt geduld aan zijn oude fans. ´´Want vroeg of laat komt de waarheid naar boven. De mensen die mij goed kennen, kennen mijn natuur, weten wat voor een man ik ben.`` De sportman bekritiseert zijn voorlopige hechtenis. ´´Het is absurd wat hier gebeurt. In andere gevallen, worden mensen niet vastgehouden en lopen ze vrij rond.`` Vriendje Luiz zegt dat niemand de ex-minnares van Bruno heeft vermoord. ´´Ze leeft. De politie zoekt een dood persoon. De politie moet op zoek naar een levend persoon. Daarom is ze nog steeds niet gevonden.`` Bruno besluit: ´´Ik geloof in de rechtspraak van God. De rechtspraak van de mens kan falen, die van God nooit.`` Bruno zal met de vrouwelijke rechter Maria José Starling praten. Dat gebeurt achter gesloten deuren. Het motief van het gesprek of enig nieuws erover, komt niet buiten die deuren.
Berichten over de aantrekkelijke Eliza Samudio verschijnen in de pers. Ze speelde mee in een pornofilm, was aanwezig tijdens orgies met (ex-)Flamengospelers. Die worden dan ook gehoord. Paulo Vitor, Álvaro (van Flamengo) en Tite (van Vasco) zeggen Bruno van dichtbij te kennen. Ze nemen het op voor hun oud-collega. Paulo Vitor, derde keeper van Flamengo, verklaarde aanwezig te zijn op zo´n orgie.
´´Bruno bevestigde Elza Samudio te kennen.`` Álvaro op zijn beurt, fijngevoelig: ´´Zij was een goede bekende van menige Braziliaanse professionele voetballer en de wereld erbuiten.``
Het politionele onderzoek naar verdwijning van Eliza Samudio laat een helder licht schijnen op het amoureuze leven van de 25-jarige Bruno. Dat mag bijzonder worden genoemd. Op een rijtje, om verwarring te voorkomen. Eliza is of was een ex van Bruno, dat staat vast. Eliza heeft een zoontje en de vader zou de sportman zijn. DNA-onderzoek moet echter nog volgen.
De 23-jarige Dayanne Souza is de huidige vrouw van Bruno. Ze zit in de cel. De 31-jarige Fernanda de Castro is een andere (ex-)minnares van Bruno. Ze zit ook in de cel, in dezelfde gevangenis als Dayanne. Beiden is medeplichtigheid aan de verdwijning van Eliza ten laste gelegd. Dayanne en Bruno zijn dan wel officieel in het huwelijksbootje gestapt, maar wonen al een tijdje in aparte huizen. Dat kan. Bruno spreekt over Dayanne als zijn ex-vrouw. De twee kinderen van het ´stel` wonen bij de moeder. Dayanne weet van de escapades van Bruno, maar vindt het best zo. Ze woont bij de kinderen en Bruno is een goede vader. Bruno laat via een advocaat weten geen relatie met Fernanda meer te willen. Hij ziet haar meer als een oude vriendin. Fernanda bestrijdt dat en laat via een andere advocaat weten dat zij met hem wil(de) trouwen. Dat kan.
Tijdens de eerste rechtszittingen in oktober komt als een duvel uit een doosje nummertje drie naar voren. Het is de 24-jarige Ingrid Oliveira, die verklaart de verloofde van Bruno te zijn. Dat kan natuurlijk nooit, want Bruno is officieel getrouwd met Dayanne. Bruno zegt dat Ingrid de vrouw van zijn leven is. Ingrid mag de rechtszaal niet in, maar maakt via een glazen zijdeur een gebaar van een hart naar Bruno. Alle drie vrouwen zullen voor de rechters getuigen over de onschuld van hun Bruno. Wat is liefde toch mooi.