Ângela is lang, heeft een mooi lichaam.
Nog geen negentien jaar en ze baart al opzien tijdens het jaarlijkse en beroemde carnavalsdefilé in het Sambadrôme in Rio de Janeiro. Ze presenteert zich op een slipje na geheel naakt. Wat haar bovenlichaam bedekt, is slechts een geverfde versie van de Braziliaanse vlag. De toon is gezet. Haar optreden levert enorme publiciteit op. Interviews op radio en televisie, uitnodigingen, fotoreportages en interviews in vrouwen- en mannenbladen, zoals Ele & Ela e Sexy, Muscle in Form en Marie Claire. Het gaat rap. Op ansichtkaarten in Ibiza en Spanje, uitnodigingen voor feesten in onder meer Europa en uiteraard te zien op bijna alle (praat-)programma´s van de Braziliaanse televisie. Ângela ontmoet Ox Bismachi, een plastische chirurg in Rio de Janeiro. Dat gebeurt in 1998 tijdens een consult in zijn praktijk. Ze maakt de afspraak met Bismachi omdat ze niet tevreden is met haar eerste borstenvergroting. De implantaten van silicone zijn slecht aangebracht, vindt Ângela, een correctie is op zijn plaats. Bismarchi wordt straalverliefd op haar tijdens die eerste ontmoeting en krijgt het model in spé snel in het huwelijksbootje (foto rechts). De ster van Ângela rijst.
En haar man heeft het maar druk met zijn nieuwe vrouw. Want bij die ene correctie van beide borsten blijft het niet. Plastisch chirurg Bismarchi zal van 1998 tot eind 2002 het model vaak onder handen nemen. Zo krijgen haar borsten meer silicone, 255 milliliter elk, en wordt zelfs een kuiltje in haar kin aangebracht. De chirurg zegt over al die behandelingen: ´´Ik ben gek op vrouwen die gek zijn op het eigen lichaam.`` Duidelijke taal. Wat hij echter niet voorziet, is dat het veel gekker zal worden.Het is zaterdag 30 november 2002. In een niet aflatende ijver zijn vrouw naar een nog hoger platform te stuwen, bezoekt de chirurg de sambaschool Caprichosos de Pilares, in een noordelijke buitenwijk van Rio de Janeiro. Om te ijveren voor weer een ereplaats voor Ângela tijdens het komende carnavalsdefilé. ´´Ze zal mooier zijn dan ooit``, verzekert hij bij voorbaat. Caprichosos ziet het levenslicht op 19 februari 1949 in de wijk Pilares. Een sambaschool met een rijke historie, die verscheidene prijzen wegkaapt tijdens de jaarlijkse befaamde carnavalsdefilés in het eigen Rio. Zo pakt de school in 1960 een eerste plaats in de tweede divisie met het thema ´Hollandse invasie in Bahia`. Ook aardig is enige uitleg over de herkomst van de naam Caprichosos de Pilares. Even een zijweg in.
Pilares betekent in het Nederlands zuilen.
Kleine zuilen worden begin 1800 aangebracht rond een kleine waterbron in genoemd deel van Rio de Janeiro. Ten behoeve van koninklijke families (drie Portugese koningen zullen van 1822 tot 1889 Brazilië vanuit Rio de Janeiro regeren, te weten João VI, Pedro I en Pedro II). De waterbron ligt op een veel gebruikte doorgangsroute van die koninklijke families en koninklijke paarden lessen er hun dorst. Ze worden vastgebonden aan de stenen pilaartjes en krijgen zo wat verdiende rust. De waterbron en de zuilen zijn al lang verdwenen. Op die plek rijdt nu snelverkeer over drukke asfaltwegen. Maar de herinnering aan de pilaren blijft, de wijk ontleent er haar naam aan. En dus de sambaschool ook. Voor het complete plaatje: caprichoso is het Portugees voor grillig. De grilligen van de pilaren zou een vertaling voor de naam van de sambaschool zijn. Of met een beetje fantasie ´de grillige pilaren`. Prachtige naam, zeker in combinatie met carnaval.Einde zijweg, terug naar de hoofdstraat. Prachtig is een onjuiste typering van de gebeurtenissen twee dagen na het bezoek van Ox Bismarchi die novemberzaterdag in 2002 aan de grillige pilaren. De chirurg staat maandag 2 december om acht uur ´s ochtends op. Wat hij altijd doet. Hij laat de twee poedels uit in de grote tuin van zijn landhuis aan de Estrada do Joá in de betere en zuidelijke zone van Rio de Janeiro. Wat hij ook altijd doet, voor hij ontbijt zal klaarmaken voor diens vrouw. Buiten het huis schrikt de chirurg. In de tuin vijf mannen, die net over een muur van de woning zijn geklommen. Bismarchi pakt zijn pistool, eentje van het kaliber .38. Dat kocht hij vier maanden geleden na een overval in zijn kliniek in de wijk Copacabana. ´´Zelfs als hij naar het zwembad gaat, neemt hij dat wapen mee``, zal Ângela later verklaren tegen de politie.
De indringers zijn ook bewapend. Een wisseling van schoten volgt. Bismarchi wordt geraakt, twee keer in het gezicht, één keer in de borst en sterft ter plekke. Op 55-jarige leeftijd. De vijf mannen weten te ontkomen. Een of twee van hen zouden zijn geraakt door de chirurg, die vijf kogels afvuurt. Politie-onderzoek volgt. Ângela zegt tegen de politie dat ze zich tijdens de schietpartij schuil hield in de badkamer. Conclusie van de rechtercommissaris: een mislukte poging tot overval. Twee metselaars worden verdacht van het opzetten van de overval. Die twee werken voor het echtpaar Bismarchi en zijn spoorslags verdwenen. Opsporing verzocht. Maar in deze zaak zal het nooit tot een veroordeling volgen, geen enkele dader achter een tralie.
Sterker, Ângela komt zelf in opspraak. Zij zou medeplichtig zijn aan de mislukte overval op haar man. Maar ook dat wordt nooit bewezen. Dat het niet allemaal koek en ei is tussen het model en de familie van de chirurg, komt na het fatale voorval snel in de publiciteit. Na terugkeer van de begrafenis van haar man in São Paulo komt Ângela bij haar huis tot een verbijsterende ontdekking. Sloten bij de toegangspoort blijken opengebroken. In het huis bemerkt het model dat een televisie, een dvd- en een videospeler er niet meer zijn. Vier auto´s, waaronder een nieuwe Mercedes Benz, ook weg. Ângela denkt aan diefstal, maar buren vertellen dat ze zus Andréia van de overleden chirurg en twee onbekende mannen hebben gezien in en rond de woning. Ângela bedenkt zich geen moment en stapt naar politiebureau nummero zestien in de wijk Barra da Tijuca.
Andréia wordt opgeroepen en gehoord. De woning van Ox Bismarchi staat op haar naam. Zuslief verdedigt zich: ´´Ik wilde alleen maar de nalatenschap van mijn broer veilig stellen.`` En daarmee staat zij volgens de Braziliaanse wet volkomen in haar recht. Zij mag uit het huis halen wat ze wilt. Politiecommissaris José Renato do Nasciment rest daarom niets anders dan Ângela aan te raden een civiele procedure op te starten over de rechten op het nalatenschap. De familie Bismarchi geeft te kennen dat deze vrouw kan fluiten naar welke erfenis dan ook. Ângela besluit een ongetwijfeld duur, langdurig en zwaar juridisch gevecht niet aan te gaan. Ze is daarbij erg druk met haar modellenwerk en het carnaval. Ruim twee jaar na de dood van Bismarchi ontmoet ze Wagner de Moraes, met wie ze in 2009 aankondigt te zullen trouwen. Waar? Weer in Rio de Janeiro. Wie is die Wagner de Moraes? Weer een plastische chirurg (foto onder, het nieuwe stel).
Ângela, die zich nog steeds mevrouw Bismarchi noemt, is een bezig bazinnetje. Ze neemt een cd op, schrijft een boek, opent haar website (´masturberen is geen zonde, het is een plezier`), begint een schoonheidssalon, is actief tijdens de carnavalsdefilés in Rio de Janeiro én in São Paulo en participeert in een realityshow op televisie. Het kan niet op. Op haar website verklaart ze met nadruk dat ze slechts dertien plastische operaties heeft ondergaan ter verfraaiing van haar lichaam. Slechts dertien? Kranten en tijdschriften in Brazilië maken woensdag 15 juni 2011 melding van de 47ste plastisch-chirurgische ingreep. Ditmaal weghalen van wat vet bij de billen en dat aanbrengen op het gezicht. Ângela mag zich met recht de ´Braziliaanse koningin van de esthetische plastische chirurgie` noemen. Tot heden zijn zoal de volgende ingrepen voltooid: vijf keer vergroting van de borsten, twee keer verfraaiing van de kin, vier maal weghalen van overtollig lichaamsvet, tien keer verwijderen van cellulitis, twee correcties van de wenkbrauwen, twee correcties van de vagina en dan met name van de schaamlippen, twee aanpassingen van de neus, twee keer vergroten van haar lippen. De meest bizarre is wel het optrekken van haar wenkbrauwen.
Dat laat ze doen omdat ze in het carnavalsdefilé in 2008 in Rio de Janeiro als carnavalskoningin voor de sambaschool Porto da Pedra een Japanse moet uitbeelden. En ach, waarom niet? Een paar sneetjes meer en de ogen worden spleetjes (foto rechts). Wagner Moraes zegt dat zijn vrouw er zeker niet op uit is om een wereldrecord aan plastische operaties te vestigen. Het gaat wat hem betreft louter om kleine esthestische ingrepen. Dat is natuurlijk ook een mening.
Brazilië en plastische chirurgie ter verfraaiing van het lichaam. Na de Verenigde Staten staat het Latiijns-Amerikaanse continent op een stevige tweede plaats wat betreft jaarlijkse ingrepen. Een onderzoek van Sociedade Brasileira de Cirurgia Plástica (SBCP) spreekt van 1252 esthetische operaties per dag (!) in de periode van september 2007 tot en met augustus 2008. Dat zijn er welgeteld in totaal 457.000. Borstvergroting en weghalen van vet zijn de populairste ingrepen, dat zal geen verrassing zijn. Niet alleen vrouwen (402.000), ook mannen gaan naar de plastische chirurg (55.000), aldus gemeld onderzoek. Actuelere cijfers zijn nog niet voorhanden, zeker is wel dat deze esthetische ingrepen in Brazilië met het jaar toenemen.
Vooral blanke vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 28 jaar en met een platte kont zoeken de plastische chirurg op, laten de verenigde plastische chirurgen in een persbericht weten. Een Braziliaanse vrouw is geen Braziliaanse vrouw zonder fraaie ronde en stevige billen. Dat is zeker waar. Esthetische plastische chirurgie in het Latijns-Amerikaanse land is meer dan gemeengoed en er wordt niet moeilijk over gedaan. Mogen de vele en eindeloos saaie amusementsprogramma´s op de Braziliaanse televisie zo plat zijn als het oude Nederlandse dubbeltje, danseressen, actrices, zangeressen en andere bekende vrouwen die er optreden, hebben maar al te vaak de mooiste en rondste lichaamsvormen denkbaar. En tonen die in super nauwsluitende pakjes. De presentatoren vragen zonder schaamte direct op de vrouw af of die ronde borsten en die ronde billen echt zijn. Of dat misschien toch niet sprake is van een beetje silicone hier en daar. Met een onmiskenbare vulgaire ondertoon. Het publiek in de volle zaal van de televisiestudio joelt.
De ondervraagde vrouw verblikt of verbloost niet en steekt haar volle borsten vooruit, zowat in de neus van de presentator. ´´Siliconen? Jawel, 250 milliliter links en 250 millimeter rechts. Vorig jaar. Aan mijn billen heb ik niets gedaan. Nog niet. Die zijn puur natuur. Wat vind je er zelf van? Mooi hè?`` De presentator haalt wat silicone uit zijn neus en zegt het prachtig te vinden. De camera zwenkt, naar het publiek in de zaal. Dat giert van de lach en klapt de handen stuk. Esthetische plastische chirurgie en haar ronde vormen. Kan het nog platter?
.png "English"){kind=small}
Geen opmerkingen:
Een reactie posten