Ontlading (85)

Agressie zit in ieder mens. Aan agressie ontkomt dan ook geen mens. Het is natuurlijk, het is zaak om het te kanaliseren en binnen mensenlijke proporties te houden. Agressie uiten, kan opluchten. Schoonmaken ook en ontlading van ongevaarlijke agressie is zelfs heerlijk. Het kan aanvoelen als het diep insnuiven van frisse lucht.
Deze zaterdag heb ik zo´n dag van agressie. Het begint al vroeg. Mijn vriendin staat na negen jaar, in alle stress, voor haar laatste werkstukken en proeven. Met goede resultaten kan ze eindelijk begin volgend jaar afstuderen aan de staatsuniversiteit in Goiãnia. Geografie doet ze en een diploma opent deuren. Ze kan lesgeven op middelbare scholen. Ook een baan van lokale of federale overheden op gebied van onder meer milieu is mogelijk. De reden dat ze er negen jaar over doet, ligt zeker niet aan haar herseninhoud, maar aan levensomstandigheden in die afgelopen periode. Laat ik het daar op houden.
Twee jaar loopt ze al stage. Netjes verdeeld in blokken. Elk semester één blok. Die stage is gepland met duo´s. Vriendin doet het samen een maatje van haar, die ze jaren kent. Het is een aardige meid, goed stel hersens ook. Ze verhuist met haar man van buiten Goiãnia naar de aanpalende wijk waar de universiteit ligt. Goed. Maar dan. Het botert niet zo tusen vrouw- en manlief. Zachtjes gezegd en geschreven. Vrouwlief lijdt eronder, maar mijn vriendin ook. Ze laat verstek gaan tijdens stage. Dat treft het afstuderen uiteraard. Vriendin schrijft eindverslag over stage in haar eentje, haar maatje laat met zwakke excuses, lees uitvluchten, wederom verstek gaan.
Eigenlijk zijn de twee al te laat met het inleveren van het eindstuk, maar goed, wat is te laat in Brazilië, dus krijgen ze enkele dagen later een laatste kans. Wie komt opdraven, is mijn vriendin. Met een keurig geprint en ingeboekt eindverslag. Stagebegeleidster wil met haar praten. Een bom barst. Maatje van vriendin heeft zonder aankondiging haar studie eind oktober stopgezet. Om zo te voorkomen dat ze haar hele studie in het waswater gooit. Maar geen woord tegen vriendin, die zich doodschrikt en uitlegt aan stagebegeleidster dat ze altijd naar haar stage-adres is gegaan, dat ze voor haar afstudeerperiode staat, dat nu haar maatje kan zorgen voor maanden, zo niet een jaar, vertraging. Mevrouw de stagebegeleidster, net een jaar in functie op de universiteit, laat koud weten dat ze ´de zaak zal analyseren.` Het is van de gekke, ze heeft zelf ook haar taken als begeleidster schromelijk verwaarloosd. Het stageverslag liegt niet. Vaak zijn de twee meiden voor niets naar de school gegaan, omdat het domweg ontbrak aan een goede begeleiding en de leraren daar maar geen waarde aan die staigiares toekennen.
Een lange inleiding voor de eerste openbaring van agressie op deze mooie zonnige zaterdagochtend in december. Het is nog geen tien uur, vriendin zit achter de laptop en controleert of ze via email al resultaten van proeven krijgt. Ze slaakt een kreet. ´´Amor, kom kijken! Milha geeft me een vijf! Ik ben erdoor!`` Milha is de stagebegeleidster en een vijf is het minimumcijfer om een discipline te halen. Ik ontplof. Het is mijn beurt. ´´Een vijf? Het is een schande! Ze weet dat ze je door moet zetten. Ze weet dat jij een proces tegen haar openen en dan hangt ze. Ik zou die vriendin trouwens maar eens hartelijk danken voor de medewerking.``
De toon van de dag is gezet. Ik ga naar de supermarkt om kip te kopen. Want vriendin krijgt bezoek van andere medestudente die haar helpt om mappen en kaarten te downloaden voor haar eindstuk. In de super, waar de gangetjes te smal zijn, moeten om de haverklap winkelbediendes met karren vol koopwaar passeren. Dat leidt tot achteruit, vooruit en opzij manoeuvreren. Dat leidt tot behoud van agressie, ik dank de bediendes in alle stilte. Dit gaat goed.
Bij thuiskomst moet ik terug naar de super, want ben spullen vergeten. Dat is niets bijzonders, normaal. Op de terugweg, het is nog geen achthonderd meter, ruik ik aan de overkant van een straat bij een ijzerhandel een lekker geurende barbecue. Die had ik toch een half uurtje geleden gemist. ´´Hé gringo, kom! Feessie, je bent van harte uitgenodigd. Vlees, bier en cachaça. Er is zat.`` Komt goed uit, gezien mijn staat van zijn kan ik wel een feessie gebruiken.
Dat heb ik geweten. Minstens twintig mensen, jong, oud, kinderen, doen zich tegoed aan geneugten des levens. Een gringo op bezoek, dat is leuk. Gaan we van alles aan hem vragen. Gaan we van alles aan hem laten weten. Want wij zijn zeker niet op het achterhoofd gevallen. Niet op het achterhoofd gevallen? Jullie hebben niet eens een achterhoofd!
Een opsomming. Nederland heet Holanda en Ierland heet Irlanda. In het Portugees. ´´Dat is hetzelfde land, niet? Praten jullie dan overal Engels in Europa? Nederland een eigen taal? Nee, je begrijpt het niet. Nederlanders spreken Engels toch? Nou. Nog wat. België spreekt voor de helft Vlaams, Nederlands dus, en voor de helft Frans. Dan is het geen eigen land, het hoort voor de helft bij Nederland, de rest is Frankrijk. Je maakt ons niks wijs gringo!`` Het begint te koken, die agressie, maar het is ook warm buiten en onder het golfplaten dak van de ijzerwarenhandel.
´´Nu wil ik dat jullie allemaal de mond houden. Minstens een half uurtje!`` Dat moet ik met nadruk bijna schreeuwen. Want een Braziliaan die zijn mond een half uur houdt in een discussie, moet nog worden geboren. Maar verrek, het schijnt te lukken. Ik begin met een simpele en voor ieder begrijpelijke aardrijkskundeles. Uitleg over vorm van landen, waar ze liggen, welke taal er wordt gesproken. Braziliaanse bruine ogen vallen uit de kassen. Holland is níet groter dan onze staat Sergipe? Inwoneraantal gelijk aan São Paulo met beetje voorsteden? Oh. Jullie spreken ook al Duits?
´´Maar één ding is zeker. De Vikingen hebben Nederland overheerst?`` Nee, die zijn alleen Nederland binnen gevallen en vervolgens plunderend door het land getrokken. ´´Maar welk land heeft jullie dan overheerst?`` Nou, niet zo als Portugal in Brazilië hoor. ´´´Dat moet wel, ieder land kent toch een overheerser?`` Nou, de Romeinen dan. Vooruit. Maar wij hebben meer op met de Batavieren dan met de Vikingen. ´´Ah``. En weet je wie bekendstaan als gerenommeerde bierbrouwers in die tijd? Juist, de Batavieren. ´´Ja, dat kan je wel zeggen, gezien de omvang van je buik.`` Ja, ho maar.
Het Algemeen Nederlands Peil van agressie zakt. De ontlading is daar. Een mens kan weer opgelucht ademhalen. Een nieuw Braziliaans Batavierenbiertje. Met schuim graag, daar moeten ze in dit continent niks van hebben. ´´Bedankt voor je uitleg gringo. We snappen het. Ierland is geen Nederland. Ierland is een eiland naast Engeland. Daar spreken ze ook Engels. Het is duidelijk nu. Ierland hoort niet bij Nederland, maar bij Engeland. Ierland is dus ook Engeland.``