Babyruil (28)

Een afschuwelijke blunder in het ziekenhuis Santa Lúcia in Goiania komt aan het licht deze maand. De blunder is een jaar eerder gemaakt, in de nacht van 25 en in de ochtend van 26 maart. Twee kerngezonde pas geboren jongetjes worden in het ziekenhuis verwisseld van bedje. De gelukkige ouders halen de kinderen op. Ze hebben niks door. Carlos Daniel en Davidson Cavalcante gaan ieder naar hun eigen wiegje bij mama en papa thuis.
Queila Celina dos Santos, moeder van Carlos, leeft in onmin met haar familie. Ex-man Paulo César Alves Fagundes, de vader van Carlos, en enkele familieleden vernederen haar voortdurend. Ze zou de biologische moeder van de kleine Carlos niet zijn. Om een einde te maken aan de vernederingen en onzekerheden besluit Quelia een DNA-test te doen. De uitslag slaat in als een bom. Het is waar, ze is inderdaad de biologische moeder van Carlos niet. De bal gaat rollen en snel. De directie van het ziekenhuis doet onderzoek en komt tot de verbijsterende conclusie dat er in de nacht of ochtend in 2009 sprake is geweest van verwisseling van twee baby´s.
Het echtpaar van David wordt opgespoord. Het zijn Elaine Gomes de Oliveira en haar echtgenoot Davidson Cavalcante Pires. Ook zij worden in kennis gesteld van het resultaat van het onderzoek. Een speciale rechter voor kinderzaken buigt zich over de kwestie en besluit tot het uitruilen van de baby´s. Dat gebeurt begin deze maand. De televisie is erbij en vertoont hartverscheurende beelden van twee moeders met baby´s in hun armen. Huilend ruilen ze kinderen, die met verbaasde oogjes kijken naar al dat tumult.
Daarmee is de kous niet af. Een aparte afdeling van de politie, ingesteld om het kind te beschermen, pakt de babyruil op. Hoe kan dit gebeuren? Een beetje onder druk van de pers, maar ook omdat kinderen op een voetstuk staan in Brazilië, wordt haast gemaakt. Schrijnende praktijken komen aan het licht. Maar liefst drie verpleegsters hebben die nacht en ochtend in maart 2009 met open ogen geslapen. Almerinda Lopes als eerste. Zij werkt op de afdeling Chirurgie, is verantwoordelijk voor de identificatie van pasgeborenen, maar liet dat na. Vervolgens Marla Luciana, die onder meer als taak heeft baby´s te wassen, heeft de twee jongetjes niet gewassen en ook niets gecontroleerd. Ze had dat wel moeten doen. De volgende ochtend komt Rosemar Correia da Silva op haar werk, doet de kinderen wél in bad. Maar ze verwisselt de kleertjes en de polsbandjes waarop de namen staan.
Woordvoerster Adriana Accorsi van de politie-afdeling is met stomheid geslagen. ´´Hoe is het mogelijk? Dit is puur onachtzaamheid. We hebben de drie ter verantwoording geroepen. Ze toonden geen enkele emotie en ontkennen opzet. Alle denkbare fouten zijn gemaakt. Zo ontbraken zelfs de papiertjes met daarop de afdruk van de baby-voetjes. Dit ter identificatie. Die zijn verplicht en worden in ieder ziekenhuis gebruikt. Niemand heeft opgemerkt dat ze niet bij de documenten zaten van deze twee jongetjes.``
De verpleegsters moeten zich voor de rechtbank verantwoorden en riskeren twee tot zes jaar schorsing van hun beroep. Die rechtszaak staat echter nog lang niet op de rol en dat is gebruikelijk in Brazilië. Verpleegster Rosemar wordt verdacht van een andere babyruil, in 2008, in hetzelfde ziekenhuis. Die zaak ligt ergens in een la, de rechters hebben het druk. Natuurlijk is ze gewoon blijven werken op dezelfde afdeling in hetzelfde ziekenhuis.
Presentatrice Ana Maria Braga is begaan met het lot van de twee betrokken families. Zij heeft doordeweeks een eigen en landelijk veel bekeken televisieprogramma in de ochtenduren. Braga is erin geslaagd beide moeders, vaders en baby´s in haar programma te presenteren. De families, die in Rio de Janeiro wonen, krijgen een lunch en diner in een sjieke gelegenheid aangeboden. Braga zegt toe de huur te betalen van twee naast elkaar gelegen woningen in Nerópolis, een dorp in het centrum van het land. Familie van Elaine woont daar. Ook de inrichting van de huisjes komt op rekening van Braga, of beter gezegd, van het tv-programma.
Het lijkt op duur effectbejag, in dit geval. Braga scoort enorm met haar uitzetting over de babyruil. Haar redactie heeft prima werk afgeleverd. Brazilianen smelten bij dit soort sentimenten.
Maar toch. De twee moeders blijken verzot op elkaar. Ze hebben al een hartewens geuit: ´´We willen buren zijn.`` Als toetje wordt bekend dat de aangiftes van de kinderen bij de burgerlijke stand worden vernietigd. Beide families mogen weer aangifte doen. Ook nieuwe namen zijn mogelijk. De families geven aan van beide mogelijkheden gebruik te willen maken. En zo behouden de twee jongetjes allebei hun twee moeders. En bewijst Brazilië weer eens haar creativiteit bij het oplossen van weer eens grove nalatigheden.